Wij houden van de weg van de minste weerstand

We hebben er al vaker over geschreven, maar wij zijn dus fan van de weg van de minste weerstand. Zodra we merken dat iets wat we oppakken gepaard gaat met wel erg veel hindernissen, is dat voor ons een signaal. Een moment om je af te vragen of je misschien beter eerst even iets anders kunt doen.

We moeten bijvoorbeeld een aantal telefoontjes plegen en bij de eerste twee tref je al een voicemail. Als we dan stoppen en iets anders gaan doen, gebeurt het negen van de tien keer dat hetzelfde klusje de volgende dag moeiteloos gaat. Dat je iedereen meteen bereikt en dat je meteen kunt afstemmen en tot goede afspraken komt.

Aanwijzing

Zo volgen we zoveel mogelijk het pad dat zich onder onze voeten vormt. Door steeds een stap te zetten in de richting die goed voelt. Daar horen ook hindernissen bij. En zolang je die met een glimlach kunt nemen, is er niets aan de hand. Maar zodra je merkt dat je een aantal keren op dezelfde plek wordt ‘tegengehouden’, zou je dat kunnen zien als aanwijzing om je pad iets om te buigen of een andere afslag te nemen.  
Als de weg van de minste weerstand eenmaal een gewoonte is, kom je steeds meer in een flow en kun je je ook steeds meer verwonderen over mensen die de overtuiging hebben dat ze voor alles wat ze willen hard moeten werken.

Zo hoorden we eens een gesprek op de radio met Danny Vera. Het was een persoonlijk verhaal over hoe hij en zijn vrouw een aantal jaren lang vergeefs probeerden een kindje te krijgen. Wij weten uit eigen ervaring hoe pijnlijk en frustrerend dat kan zijn, dus we luisterden met belangstelling. Uiteindelijk waren Danny en zijn vrouw toch de ouders geworden van een baby’tje. Prachtig nieuws natuurlijk! De les die hij eruit leerde had hij onder woorden gebracht in de song ‘Pressure makes diamonds’. 
Ze hadden alles in zijn werk gesteld om hun doel te bereiken en dat was uiteindelijk toch gelukt. Dus, was zijn conclusie: als je maar hard genoeg ergens voor werkt, dan krijg je het wel voor elkaar: ‘and hard work pays off’…

Aanwaaien

Jammer eigenlijk, want in feite is het een beetje een ouderwetse denkwijze. Vroeger kregen we te horen dat je overal hard voor moest werken. Succes komt immers niet ‘zomaar aanwaaien’. ‘Het gaat nu eenmaal niet vanzelf’. ‘Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan’ (meer dan genoeg, denken wij eerlijk gezegd…). En ga zo maar door. In de ogen van onze ouders was je een loser als je de weg van de minste weerstand koos…

“Vroeger kregen we te horen dat je hard moest werken om je doel te bereiken”

In de mensbenadering waar wij mee werken, maken we onderscheid tussen aangeleerde en aangeboren eigenschappen. De aangeleerde eigenschappen, die wij ook wel drijfveren noemen, kenmerken zich onder meer door het feit dat je er moe van wordt. Dat ze dus vooral energie kosten. Ze leveren soms kortstondig een energiepiek als je een volgend doel hebt bereikt. Maar dat is zo weer voorbij, want je gaat weer door met hard werken voor je nieuwe doel.
Je missie-eigenschappen daarentegen, géven je juist energie. Hoe meer je leeft vanuit die aangeboren eigenschappen, hoe meer je leeft naar jouw persoonlijke missie. En leven naar je missie is een leven in balans. Moeiteloos, alsof het nooit anders geweest is. Je komt nog steeds hobbels en bobbels tegen op je weg, maar je weet dat die erbij horen en jouw missie geeft je de kracht, de moed en het vertrouwen om aan te gaan wat er op je pad komt. Door steeds opnieuw die weg van de minste weerstand te kiezen.