Wat gaat er in je om?

Als wij één ding zouden mogen aanpassen in het huidige onderwijs, is het wel dat er minder tijd wordt besteed aan feitenkennis en méér aan het leren praten over gevoelens en emoties. Als je dat van jongs af aan zou leren en het zou ieders gewoonte zijn om met hun naasten te delen wat er in ze omging, zou de wereld er heel anders uitzien.

Wij krijgen regelmatig stellen aan tafel voor relatiecoaching die niet gewend zijn om hun gevoelens en emoties te delen. Die nooit hebben geleerd te praten over wat je voelt en ervaart in bepaalde situaties. Die kunnen vaak heel goed ruzie maken en discussiëren over wat ze ergens van vinden. Maar wat een situatie van binnen met ze doet, krijg je nooit te horen. Niet dat ze dat niet zouden willen, ze komen gewoon niet op het idee.

Andere taal

Soms heeft de één wel en de ander niet geleerd om te praten over gevoelens. Dan is er dus één van de twee die wél vertelt wat er in hem omgaat en die datzelfde graag hoort van de ander. Maar als die ander dat niet gewend is, spreek je gewoon een andere taal en kom je niet nader tot elkaar.
Dat lukt trouwens ook niet in het eerste geval, want discussiëren over de inhoud leidt uiteindelijk alleen maar tot het gelijk van de één of de ander of, in het ‘gunstigste’ geval een compromis.

Maar de dingen die wringen of pijn doen in een relatie, hebben 99 van de 100 keer niks met die inhoud te maken. Wat pijn doet, is de mate waarop je je gezien en gehoord voelt én, minstens zo belangrijk, de manier waarop iets wordt gezegd.

Emoties stapelen zich op totdat de bom barst
 

Je ervaart, vaak onbewust, geen of te weinig erkenning en waardering voor wie je werkelijk bent. Dat merk je aan kleine dingen die je irriteren. Zoals het feit dat de ander vaak later thuis komt dan gepland zonder een bericht te sturen. Of het feit dat de ander steeds zijn troep laat slingeren, de vaatwasser  ‘verkeerd’ inruimt, jou altijd laat opdraaien voor het regelen van oppas, enzovoort. Allemaal dingen waar je al vaak wat van hebt gezegd, maar ja, je wilt niet zeuren, dus je houdt je in. Maar het doet wel pijn. Niet vanwege die vaatwasser, maar omdat je je niet gezien voelt. En dat zorgt voor emoties. Emoties die zich opstapelen en alleen maar groter worden. Totdat de bom barst. Totdat je explodeert en uit je slof schiet. Of implodeert en je terugtrekt in jezelf terwijl je je alleen maar ongelukkiger gaat voelen…

Communiceren vanuit verbinding

Wat de meesten van ons nooit geleerd hebben, is te communiceren vanuit verbinding. Om werkelijke verbinding als voorwaarde te hebben voor alle communicatie in een liefdesrelatie of welke andere dierbare relatie dan ook. Wij hebben onze eigen definitie van verbinding met als twee belangrijke kenmerken dat je je volledig veilig voelt om te zeggen wat je voelt zonder bang te zijn voor het oordeel van de ander.

Het zou eigenlijk ieders gewoonte moeten zijn om te delen wat er in je omgaat. Om daar na een werkdag als vanzelfsprekend naar te vragen. ‘Geen tijd’ is de meest gehoorde reden om dat niet te doen. Maar juist ook in een druk gezin met werk en kinderen, zou je hier tijd voor moeten maken. Al is het maar tien minuten per dag. Het is het behoud van je relatie.