Hé, hoe is het, alles in balans?

‘Hé, hoe is het, alles in balans?’ Die vraag lieten wij printen op tasjes en op een paar banners die in onze coachingsruimte hangen.
Het lijkt misschien een doodgewone onbeduidende vraag. Zoiets als ‘Alles onder controle?’ En toch stellen wij deze vraag altijd heel serieus.

Alles onder controle, dat zouden we niet eens willen. Mensen kloppen vaak juist aan voor coaching omdat ze al veel te lang alles onder controle hebben willen houden. Zelf proberen wij die controle in ons dagelijks leven dn ook zoveel mogelijk los te laten. En juist daarom is balans voor ons zo belangrijk.

Zachte landing

Balans betekent namelijk niet dat er geen pieken en dalen zijn, dat er geen beweging is. Die is er juist wel. Maar daarbinnen, proberen we steeds zoveel mogelijk richting balans te bewegen.
Het gewicht aan beide kanten steeds zo te verdelen dat al te schokkende en extreme bewegingen naar de ene of de andere kant worden voorkomen. Er zijn wel pieken en dalen, maar, net als bij een wipwap, is de landing als je neerkomt zacht, waardoor je vanzelf ook weer naar boven veert.
De afgelopen 15 maanden stond ons leven in het teken van het vinden en kopen van een huis, een verhuizing én een verbouwing. Allemaal grote stressfactoren. En tussendoor probeerden we zo goed mogelijk onze werkzaamheden door te laten lopen. Dat was (en is nog steeds) best een uitdaging.
Want als je een beetje gevoelig bent (zoals wij) dan komen al die stressfactoren des te harder binnen en moet je alle zeilen bij zetten om nog een beetje in de buurt van enige balans te komen.

“We hebben geleerd dat onze persoonlijke balans voorop staat”

Door de jaren heen hebben we inmiddels geleerd dat onze persoonlijke (geestelijke en lichamelijke) balans voorop moet staan. Als die balans ontbreekt, bij één van ons of bij allebei, dan heeft dat invloed op alles. Op onze relatie, op ons werk en op ons bedrijf.

Echte ontspanning

Dat betekent dat we de afgelopen tijd meer dan ooit onze pauzes bewaakten. In het kader van: ‘heb je geen tijd om elke dag een half uur te mediteren, mediteer dan een uur…’ waren de pauzes langer en frequenter dan ooit. Ook als de stapel werk ons boven het hoofd groeide. Stelregel was: we gaan pas weer aan het werk als we echte ontspanning hebben gevoeld. Ja, en soms duurde dat langer dan ons hoofd verantwoord vond. Maar balans is ons kompas (we hebben ons bedrijf niet voor niets die naam gegeven) dus we zijn hier geen enkele keer van afgeweken.
Dat betekende wel dat we meer dan eens nee moesten zeggen tegen bepaalde opdrachten. Of dat Judith soms meer tijd nam voor een schrijfopdracht. Daar zijn we steeds heel open en eerlijk over. Soms ligt er gewoon net even teveel op ons bordje en moeten we dingen uitstellen.
Met als gevolg dat iemand met wie we veel samenwerken pas vroeg hoe het eigenlijk zat met onze balans. Daar waren we toch altijd zo goed in geweest? En was de hoeveelheid werk ons nu opeens toch teveel?

Aandacht

Ja, inderdaad! En dat is dus juist OMDAT we die balans bewaren. Want werk kan in goed overleg met je opdrachtgever soms best nog wel even blijven liggen. Net als het huishouden trouwens, en al die nog onuitgepakte dozen. Maar jouw eigen innerlijke welbevinden laat niet met zich sollen.
Dus ook vanavond zitten we weer vroeg met een dekentje en een kop kruidenthee op de bank en gaan we niet te laat naar bed. En ook morgen onderbreken we onze werkzaamheden weer voor een frisse wandeling naar de stad waar we uitgebreid koffie drinken en tot rust komen. En tussendoor de dingen doorspreken die op dit moment wel even onze volle aandacht nodig hebben...